تاریخچه ساخت واکی تاکی و بیسیم به مخترع کانادایی، Donald Hings بر می گردد. او اولین کسی بود که در سال 1937 یک سیستم سیگنال رادیویی قابل حمل (بیسیم) را برای کارفرمای خود CM&S اختراع کرد. او این اختراع خود را “packset” نامید، هرچند که بعدها دستگاه او Walkie-talkie نام گرفت.
در سال 2001 اختراع هینگز به عنوان یکی از ملزومات دارای اهمیت جنگی شناخته شد. واکی تاکی مدل C-58 هینگز در سال 1942 در ارتش استفاده شد. این اختراع نتیجه یک تحقیق مخفیانه از سال 1940 بوده است.
آلفرد جروس گروس، مهندس رادیو و یکی از توسعه دهندگان سیستم جوان الینور بود. او در بین سالهای 1938 تا 1941 برروی فن آوری اولیه واکی تاکی مشغول به کار بود. اغلب اختراع بیسیم به او نیز نسبت داده می شود.
اولین وسیله ای که به طور گسترده به نام “واکی تاکی” شناخته شد توسط ارتش ایالات متحده در جنگ جهانی دوم استفاده شد. این واکی تاکی، موتورولا SCR-300 نام داشت. این دستگاه توسط یک تیم مهندسی در سال 1940 در شرکت تولیدی Galvin (پیشرو موتورولا) تولید شد. این تیم از افراد زیر تشکیل شده بود:
- دن نوبل (که طراحی را با استفاده از مدولاسیون فرکانس انجام داد)
- هنریک ماگنوسکی (مهندس اصلی RF)
- ماریون باند
- لویید موریس
- بیل وگل
اولین واکی تاکی دستی
اولین واکی تاکی دستی AM SCR-536 بود که توسط موتورولا در سال 1941 ساخته و (Handie Talkie (HT نامیده می شد.
امروزه اصطلاحات اغلب اشتباه گرفته می شوند. واکی تاکی به مدلی که بر پشت نفر نصب می شد گفته می شد. و (Handie Talkie (HT دستگاهی بود که می توانست کاملا در دست نگه داشته شود. هر دو دستگاه از لوله های خلاء استفاده می کردند و توسط باتری های سلول خورشیدی با ولتاژ بالا کار می کردند.
بیشتر بخوانید: واکی تاکی چیست؟
توسعه واکی تاکی و بیسیم توسط ایالات متحده
پس از جنگ جهانی دوم، فردی به نام Raytheon جایگزین نظامی مدل SCR-536 را توسعه داد. این دستگاه جدید AN/PRC-6 نام گرفت.
بیسیم AN/PRC-6:
در مدار بی سیم AN/PRC-6 از 13 لوله خلا (گیرنده و فرستنده) استفاده شده بود. مجموعه دوم از 13 لوله واحد به عنوان قطعات در حال اجرا عرضه شد. این واحد با یک کریستال کارخانه ای تنظیم شده بود که می توانست با جایگزینی کریستال و تنظیم مجدد دستگاه به یک فرکانس متفاوت در میدان تغییر یابد. در این مدل از یک آنتن شلاقی 24 اینچی استفاده شده و همچنین دارای یک گوشی اختیاری (optional) بود که می توانست توسط یک کابل 5 متری به بیسیم متصل شود. همچنین به یک بند قابل تنظیم برای حمل و پشتیبانی در حین عملیات مجهز بود.
اواسط دهه 1970، نیروی دریایی ایالات متحده برای توسعه یک رادیوی گروهی وارد عمل شد تا جایگزینی برای گیرنده نامطلوب AN/PRR-9 و گیرنده/فرستنده دستی AN/PRT-4 کنند. (هر دو این دستگاه ها توسط ارتش ایالات متحده ساخته شده بود).
دستگاه AN/PRC-68، اولین بار توسط Magnavox در سال 1976 تولید شد. این دستگاه در دهه 1980 به نیروی دریایی صادر و توسط ارتش ایالات متحده نیز مورد تایید و استفاده قرار گرفت.
علائم اختصاری و تجاری واکی تاکی
علامت اختصاری HT از علامت تجاری “Handie-Talkie” موتورولا مشتق شده است. این علامت معمولا برای اشاره به رادیوی دستی قابل حمل استفاده می شود.
کلمه واکی تاکی “Walkie Talkie” اغلب به عنوان نام کاربری استفاده می شود. واکی تاکی در بازار مصرف برای اشاره به یک اسباب بازی مورد استفاده قرار می گیرد. در حوزه امنیت عمومی و کاربری تجاری به عنوان “رادیو” اشاره دارد.
دستگاه های Handie-Talkies بعد از جنگ جهانی دوم به سرعت مورد استقبال اپراتورها قرار گرفت و عمومی شد. رادیوهای امنیت عمومی موتورولا در دهه 1950 و 1960 به عنوان بخشی از برنامه دفاع شهری به گروه خام تقسیم شدند.
تولیدکنندگان برای جلوگیری از نقض علامت تجاری، دیگر از “Handheld Transceiver” یا “Handie Transceiver” برای نام گذاری محصولات خود استفاده می کنند.
در این مقاله تلاش شد خلاصه ای از تاریخچه واکی تاکی و نحوه ساخت آن را برای شما توضیح دهیم. شرکت توسعه صنعت ارتباطات جلوه نمایندگی رسمی فروش و واردات انواع بیسیم موتورولا و واکی تاکی مجاز می باشد. برای کسب مشاوره و خرید بیسیم می توانید با ما به شماره 77624977-021 تماس گرفته یا از طریق پشتیبانی آنلاین واتساپ که در گوشه راست سایت قرار گرفته اقدام کنید.
بیشتر بخوانید:
آموزش رایگان ویدئویی تعمیرات بیسیم
بیسیم غیرمجاز چه نوع بیسیمی است
آموزش افزایش عمر بیسیم و واکی تاکی